Badago etxeko peonian lehenengo lorea datorren kolore eztanda iragartzen. Kolitzapetik sortzen diren okaranak eskertzen ari dira azken egunetako euria, ari dira abailtzen adarrak iaz eman ez zituzten fruituen pisuaren eraginez. Sagarrondoek bide egokia daramate aurtengo uzta oparoa izan dadin, txandakatzeko erritmoa betetzen badute ere. Liztor asiarra harrapatzeko eskegi dugun tramankulua bere lana egiten ari da; aurten ez dago habirik. Iaz bonbilla baten bolumena zeukatenean bi kendu genituen arren, konturatu orduko paperezkoa lanpara baten neurria zuen, negartiaren hostotza artean topatu genuenerako.
Azken bolada honetan telebistako programa batek nagusitasuna kendu bazuen ere, garai batean pil-pilean egon zen traola da #hitzokei. Bi hitz elkarturik esanahi berri, berezi eta iradokitzailea sortzea zen helburua. Batzuetan fonetika ona izateagatik bizirauten zuten akatsek, hiztegiaren idazkeran definitzen den hiztripua, haien original bi apurtuz gero ondo ezkontzen baitira zatikiak, miru-buztan formako mihiztadura… bata bestearentzat egina, norabide ezberdinetan datorrena indartsu lotu eta gero ezin askatu, ezin ulertu bata bestearengandik banatu ezinean.
Gorrotorrino entzun behar duguna. Entzuten dugunagatik sentitzen dugunak eragiten digun mina aholkua, botika, irtenbidea aholkatzen diguna.
Dirumina da lagun batek oparitu didana, egurustearen ezpal beretik, odolustearen gure jarduera guztiak diruaren goseak kudeatzen dituenean. Erabaki askoren atzetik dagoen interes nagusia gutxiengo baten poltsikoak betetzeko gogoa dagoenean sortzen zaizun sentipena.
Halakoetan nagoen bitartean posta kutxatilara gero eta literatura gehiago heltzen zaigu maiatzaren 28an egongo diren hauteskundeen eraginez. Mugimendu asko, baina aurrerapen gutxi, ez baita erraza ildo berriak topatzea.
Enkarterriko hozkailua hutsik dago eta zerrenda egin behar da berriro betetzeko, lehen munduko alde txiki honetan ohi den moduan. Aurrekoetan zer egon den, zer egosi, erregosi… zer koinatu, zer ahitu, zertan aritu garen. Eskaintzak, nonahi. Tresna prismatiko hori, gehienetan zuri eta bitan banatuta, iraultza ekarri zuena, isila zorte pixka batekin, marranta zahartzen den heinean, gizartea bezala, etxeko artista gazteen artearentzako euskarria. Etorkizuna ez badu elikatzen, zeharkaldia behintzat ilusioa piztuko diguna, atea irekita dena argiago, ahora zerbait eramateko eskura badugu.
Nork hustu duen hustu den hozkailua, hitzkailua, hizketagai. Hornitzeko gu aterako gara bila ala telefonoa zein aplikazioa. Harakinaren egokitzapena, bertako okela xehe-xehe eginda, zapala eta zilindrikoa saltzen du arrain gutxi eta sushi asko, arroza proteinaren prezioan, kroketak ongi egiteko modua baina saltzeko amarenak baino hobeak ezin direla gainditu.
Dena aldatu nahi dut, deblauki, egun batetik bestera.