Albisteak

Laneko segurtasuna, kolokan

Laneko segurtasuna, kolokan

Santurtzi dolutan dago. Joan den astean bi behargin hil ziren herrian. Bata, Bilboko portuan; bestea, Balparda industrialdean. 58 urte zituzten biek. Segurtasun arazoak, arriskuen prebentzioa eta prekaritatea jarri dituzte mahai gainean, beste behin ere, bi ezbehar horiek.

Sociedad Estiba y Desestiba enpresako langilea zen portuan hildakoa. Britania Seaways ferryan karga lanak egiten ari zirela, kontainerren karga eta deskarga makina batek harrapatu zuen. Aspaldian ez zen horren ezbehar larririk gertatzen portuan. Hala ere, lan istripu ugari izaten dira sarri: horietako batzuk larriak dira, gainera. Hala azaldu dute Bilbo Estibako enpresa batzordeko Urko Goikoetxeak eta LABen ordezkari Alain Olagortak.

Oraingoz, ez da argitu zelan gertatu zen Abantoko beharginaren heriotza sortu zuen istripua. Goikoetxeak azaldu duenez, "karga eta deskarga lana oso arriskutsua da. Beharginak egunero jarri behar du arriskuan bere bizitza". Olagortak dio ez daukatela datu askorik. "Eremu nahiko lasaian gertatu zen. Ez zegoen masifikaziorik, portuko beste leku batzuetan ez bezala". Zain daude ea zer erakusten duten segurtasun kameretako bideoek, gertatutakoa argitzea zaila dela iritzita.

Hala ere, segurtasunarekin lotuta arazo orokor bat badagoela onartu dute batak zein besteak. "Makinak mantentzeko inbertsio handiagoa egitea falta dela nabari dugu". Gabezia batzuk antzeman ditu Bilbo Estibako enpresa batzordeko presidenteak.

Enpresei har ditzaketen neurriei buruzko ideiak ematen dizkie Coordinadora bere sindikatuak, etengabe. "Hala ere, dela finantzaketa faltagatik, dela zulo ekonomiko batean sartuta gaudelako, enpresek murrizketak egiten dituzte mantentze lanetan eta langileen babeserako neurrietan".

Mekanismo berriak, protokolo berriak eta makinerian ezar daitezkeen aurrerapen teknologiko berriak aztertu dituzte, beharginek pairatzen dituzten arriskuak murrizteko. "Baina enpresek uzkur jokatzen dute kostu ekonomikoak sor ditzaketen proposamenen inguruan". Lan orduak luzatzea ekar dezaketen segurtasun neurriak ere ez dituzte batere gustuko.

Neurri zehatzei dagokienez, makinen hutsak azkar antzematen laguntzeko prozesu batean ari dira lanean egun. "Baliabide mekanikoen asteroko eta hileroko ebaluazio batean datza sistema: beharginek zein enpresek errebisio txikiak egin beharko lituzkete, intzidentzia parte txikiak betez. Horiei esker, makinen huts txikiak identifikatuko lirateke".

Kolektibo gisa aldarrikapen bat egin beharko balute, argi du zein izango litzatekeen: "Enpresek gehiago inberti dezatela gure langile taldea babesteko eta prebentzioa finantzatzeko".

Olagortak identifikatuak ditu portuan segurtasun arazoak sor ditzaketen zenbait gabezia. Goikoetxearekin bat dator: uste du makina askoren egoera penagarria dela. "Batzuk zaharrak dira, eta beste batzuk, mantentze lanik egiten ez delako, ez daude behar bezala". Zalantzarik ez du horrek harreman zuzena duela segurtasunarekin. Dena den, ziurtatu du Abantoko beharginaren heriotzarekin lotutakoa ondo zegoela.

Horrez gain, oinezkoak eta makinak ibiltzeko espazio asko eta asko mugatu gabe daude portuan. "Horrek arrisku handia dakar. Hala ere, egia da ez dela erraza espaziook mugatzea; makinak itsasontzietara gerturatzen dira merkantziak mugitzeko, eta, bidean, ohargileak eta espezialistak aritzen dira lanean, besteak beste. Zaila da batzuentzako eta besteentzako esparruak zehaztea, baina lan gehiago egin daiteke alor horretan".

Bestalde, segurtasun eta prebentzio protokolo asko berrikusi egin behar direla deritzo. "Protokoloek ez gaituzte babesten behar bezala. Azken hildakoa 2006 edo 2007koa bada ere, istripu larri edo arinagoak gertatzen dira sarri".

Protokolo horiek paperean jasotzen dutena gauzatzeko eskaera ere egin du. "Paperak dena jasotzen du. Egunerokoan gauza asko gauzatzea zaila da, ordea. Eta borondate handirik ere ez dago".

ELAren analisia ere bide beretik doa. Berezkoa du arriskua portuko beharginen lanak, baina badaude segurtasun arazoak areagotzen dituzten faktore batzuk. Horietako batzuk behin eta berriro gertatzen direla uste du Leire Heredia Lan osasunerako ordezkariak. "Lan erritmo bortitzak darabiltzate langileek. Beti presaka aritu behar dute, itsasontziak eta kamioilariak zain edukitzen dituzte eta. Horrek arriskua areagotzen du". Bestalde, gainerako ordezkari bien antzera, gogora ekarri du makinetako askok "gabezia txiki ugari" dituztela. "Enpresek oso inbertsio gutxi egiten dutela sarri salatu dute prebentzio ordezkariek. Baina ez da lortu arazo horien aurkako neurri egokirik ezartzerik".

ELAk salatu du lan arriskuen prebentzio legeak oraindik leku askotan eta hainbat modutan ez dela betetzen, hil honetan 20 urte bete baditu ere. "Enpresa gehienetan diru gutxi inbertitzen da prebentzioaren arloan; batzuetan, informazio eskasa dagoelako; beste batzuetan, baliabide ekonomiko falta dela medio, edota krisia aitzakiatzat hartuta. Legeak ezartzen dituen gauza asko ez dira aurrera ateratzen, eta horrek eragin zuzena dauka langileen osasunean, produkzioa prebentzioaren aurretik jartzen delako".

Alde horretatik, Goikoetxeak uste du beharginak oso arduratsuak direla. "Langileek badakite %100 erne egon behar dutela jarduna hasten dutenetik bukatzen duten arte. Eta horregatik ez da gertatzen istripu gehiago".

Prekaritatea eraikuntzan

Segurtasun gabeziei ez ezik, prekaritateari ere lotutakoa izan zen Santurtziko beste lan istripua. Xabier Ugartemendia zerbitzu pribatuen federazioko LABeko arduradunak eman ditu azalpenak. Eraikuntza sektoreko langilea zen hildakoa. Istripua izan zuenean, kontraturik gabe zegoen, autonomo batentzako lanean. Hil eta hurrengo egunean eman zioten izena Gizarte Segurantzan. "Izena emateko bost egun izaten dira. Beraz, ezin jakin enpresaburu horrek izena emateko asmoa zuen edo beltzean aritzea gura zuen".

Argi dago inongo segurtasun neurririk ez zeukala. "Zortzi metrotik behera erori zen. Ez zeukan segurtasun uhalik, ez ezer". Eraikuntza sektorean gertatzen den prekaritatearen eredu argitzat jo du egoera hori. "Hitzarmena ez zaie aplikatzen; lan ordu asko egiten dituzte, eta askok beltzean kobratzen dute".

Herediak ere argi du: "Egiturazko arazoa da prekaritatea, eta zenbait kontzeptu errotik aldatzea eskatzen du: lan gainkargak, erritmoak, azpikontratazioa, trebakuntza eta prebentzio neurrien falta, besteak beste". Lana antolatzeko aldaketa ezinbestekotzat jo du. Horretan datza zailtasuna, ordea: "Patronalek kontu hauek gero eta malguagoak nahi dituzte, produkzio eta etekin gehiago lortzeko".

Aurten hogei behargin hil dira Bizkaian —LABen datuen ara- bera —; horietako bi, hain zuzen, erretiroa hartzeko gutxi falta zutela Santurtzin zendutakoak dira.

Txerrikiak, herritarrentzat

Txerrikiak, herritarrentzat

Garaiz heldu diote txarribodari larrabetzuarrek. San Martin egunarekin batera, usainen dantza hasten da herri erdigunean. Eta etxetik ateratzen denak berehala nabaritzen du txerrikiak prestatzen ari direla herrian. Zehazki, Aretxabala kultur elkartean. 26 urte dira elkartea osatu zenetik, eta 25 urte dira elkartean auzolanean txerri hilketa egiten dutela. Txerrikiak eskatzen dituzten herritarren artean banatzen dituzte gero. Baina aurtengo ekitaldia azkena izateko zorian dago, eta ez elkartea itxi egingo dutelako soilik —Espainiako Auzitegi Gorenak ixteko agindu duen herriko tabernen artean dago Aretxabala elkartea—; belaunaldi berriek ez diote eusten txerrikiak prestatzeko tradizioari.

Berezia da Aretxabalako txarribodaren kasua. Auzolanean egiten dute txerri hiltzea, norbere etxerako ez, herriarentzako prestatzen baitituzte odolkiak. Dozenaka boluntarioren artean egiten dituzte lan guztiak, eta txerrikia banatu egiten dute gero. San Martin egunarekin batera hasi dituzte, aurten ere, prestaketa guztiak. Txerrikiekin herri afaria zuten larunbatean, eta hartarako odolosteak prestatzen aritu ziren ostiralean. Gainontzeko txerrikiak Aretxabalan jartzen duten zerrendan izena eman duten herritarren artean banatzen dituzte.

Harrera ona du egitasmoak herrian, eta asko dira elkarteko txerrikiak noiz egingo zain izaten diren larrabetzuarrak. "Pena bat da erreleborik ez egotea, herrian eskaera egon badagoelako. Asko odoloste gabe geratzen dira", dio Garbiñe Etxebarriak eskuak odolosteak egiteko orean sartuta dituela. Ondoan ditu beste bost emakume ere, lan berean; tartean, Ana Mezo. Hura izan zen, beste herrikide batzuekin, duela 25 urte Aretxabalako txarriboda hasi zutenetako bat. "Edadeko jendea bildu genuen txarriboda egiteko. Haiek erakutsi ziguten txarriboda nola egiten zen, eta guretzako ikasketa prozesuak izan ziren lehen urteak". Beraiek jaso duten jakintza hori gazteei transmititzea nahiko lukete orain.

Gaur zortzi egin zituzten odolosteak. Jai eguna hartzen dute boluntario lanetan aritzen diren guziak horretarako. Baina lan handia dago odolosteak egiten hasi baino lehen. "Txerria hiltzen denerako denak egon behar du prest". Azken urteetan harategian eskatu dute txerria, baina bestela egiten zuten lehen. "Lehen erosi egiten zen, txarriboda baino hiru hilabete lehenago, eta denen artean hiltzen zen gero", azaldu du Mezok.

Odolosteak egin baino lehenagoko zerrenda luzea aipatu du Etxebarriak, txerrikia bera eskuetan duela: "Egun askotako lana da hau". Porruak eta tipulak garbitu eta su txikitan prestatu, piperrak beratu eta azala eta mamia banatu, txerriaren koipea txikitu eta arroza prestatzea aipatu ditu, tartean. Azaldu du larunbatean herri afarian batu ondoren txorizoak egiteko elkartuko direla berriz igandean.

Auzolana. Hori da Aretxabala elkarteko txarribodaren oinarria. Gazte bat ala beste laguntzera joaten da, noizean behin. Baina ardura hartzea da, beteranoen arabera, ohiturari eusteko falta dena.

Alternatiba sortzaileen espazioak

Alternatiba sortzaileen espazioak

Ohikoak ez diren tokietan gizarte hegemonikoaren parte ez diren pertsonek eraikitzen dituzten eremuek osatzen dituzte espazio alterotopikoak. Hiria sortu edo eraldatzeko prozesuan alternatibak eskaintzen dituzten pertsona eta espazioak barne hartzen ditu berba ezezagun bezain adierazgarri horrek. Alter eta topos latineko berbak biltzen dituen hitza da: bestea eta lekua edo espazioa terminoak jasotzen ditu. Eta berau hartu dute ardatz aurten UrbanBAT jaialdiaren antolatzaileek. Laugarrenez antolatu dute, Bilbo Zaharrean. Atzo eman zioten hasiera, eta bihar bukatuko da.

Auzoa bera da alterotopia eredu nabarmena. Hala uste du jaialdiaren antolatzaileetako batek, Gorka Rodriguezek: "Hemen sortzen ari direlako homogeneizazio edo estandarizazio prozesu horrekiko hainbat alternatiba". Alternatiba horiek, batzuetan, derrigortuta sortzen dira: "Hemen biltzen direlako ezberdinak diren pertsonak; beste espazio batzuetan lekurik ez daukatenek hemen aurkitu dutelako beraien lekua".

Beste alde batetik, auzoan hainbat eragile bildu dira, eta ekinbide ugari sortu dituzte egoera horiei alternatibak bilatzeko. "Eguneroko bizimodua zalantzan jartzen duten espazioak edo tokiak dira, errutinak inposatutako erritmoei aurre egiteko, ekonomia formalari, kontsumoari edo hegemoniari alternatibak bilatzen dietenak".

Era askotako jarduerak antolatu dituzte aurtengo UrbanBAT arkitektura topaketetarako: hitzaldiak, tailerrak, kontzertuak eta bestelako kultur jarduerak. San Frantzisko auzoa ezagutzeko bisita gidatu bitxi batzuk egingo dituzte bihar. Auzoa beste era batera ikusteko aukera emango dute. Bost alterotopia eredu bisitatuko dituzte, beste horrenbeste espaziotan.

11:00etan abiatuko dute ibilbidea, Abando kaletik. "Kale hori oso lotua egon da Bilboko merkataritza eta industria bilakaerari, trenbidearen ondoan dagoelako". Hainbat biltegi daude han; tartean, Pedro Tejadaren barnea. "Hori guzti hori oso egoera kaltegarrian da, pixkanaka desagertzear dagoen espazio bat delako; bota egingo dute".

Lokal horiek, baina, bizitza handia dute. Iñigo Varona artista ari da han lanean. Eskultura eta lurraldearen arteko harremana ikertzen du. Bisitan parte hartzen dutenek haren eskutik ezagutuko dute lokalaren historia. Kale horren nondik norakoak izango ditu mintzagai. "Hirigintzaren ikuspuntutik non gauden azalduko digu. Baita espazio horrek izan dituen bilakaera eta garrantzia ere. Egun zergatik dagoen egoera kaskarrean eta zer dela-eta dagoen desagertzear zehaztuko du". Ostean, artistak buztina lan-tresna duela baliatuta, material horrekin ariketatxo bat egiteko aukera izango dute bisitariek. "Bertan nolabaiteko arrastoa utziko dugu hala".

Okela sormen lantegia izango dute hurrengo geralekua. Auzoan haragia saltzen zuen harategi handi bat izan zen. Itxi ostean, urte mordoa egin du hutsik. Orain, emakumez osatutako kolektibo batek hartu du, eta sormen espaziorako baliatuta, erakusketak egiteko leku ere bihurtu dute. "Interesgarria da emakumeek era kolektiboan egin dutelako. Oraindik harategiaren historia ikus daiteke espazio horretan, gainera".

Lokalaren historia ezagutuko dute bisitariek bertan lanean diharduten emakumeen ahotik. Eta txotx bat ere prestatuko dute barruan. "Gentrifikazioaren aldean, betiko ohituretan oinarritutako jarduera bat delako txotx egitea". Jatorrizko populazioa erosahalmen handiagoa duen beste batek ordezkatzeko prozesuari deritzo gentrifikazio. Bideo batzuen bitartez erakutsiko dute kultura anitzetan nola elkartzen den jendea edateko.

Handik atera, eta Sarean kultur gunerantz abiatuko dira denak. Horrek ere badu loturarik UrbanBAT jaialdiak aurten ardatz duen alterotopia kontzeptuarekin. "Herri ekinbidez egindako proiektu bat da, eta auzoarentzat sortutako kultur gune bat". Han bazkalduko dute bisitariek.

Edonoren eskura ez dagoen beste espazio bat izango dute hurrengo parada, arratsaldean. Antzinako Miribillako meategietako galeriak bertatik bertara ezagutzeko aukera izango dute. Auzoaren identitateari oso lotutako espazio bat da, meategietan oinarritutako ekonomia baten ondorioz sortutako auzo bat delako. "Beraz, auzoaren historiari buruz hitz egiteko espazio polita da". Meategiei buruzko historia modu berezi batean kontatuko du Ane San Miguel abeslariak, gainera; kantua eta permormancea baliatuta.

Bilbo Zaharreko kultur etxean bukatuko dute bisita. "Beste espazio alterotopiko bat litzateke hori: auzo elkarteak era autogestionatuan kudeatzen duen etxe bat da". Han ere, eraikinaren ezaugarriak, nola dagoen eta bertan egiten dutena azalduko dute. Horrez gain, Bartzelonako LaCol arkitektura taldeak argitaratu berri duen liburuaren aurkezpena egingo du: Experiencias de participación en arquitectura y urbanismo. Arkitektura ardatz hartuta gizartea eraldatzeko lan egiten duten gazteek eratutako kooperatiba da LaCol.

Handik aurrera, festa giroan murgilduko dira MEM Bat Extravaganza jaialdiarekin. Musika eta arte esperimentalen jaialdia da MEM. Orain artean, bi jarduerak egun berean egiten zituzten, bakoitza bere aldetik. Aurten, biak elkartu dituzte, eta espazio alterotopiko bat prestatu dute jaialdirako: Hika Ateneoa, "lankidetza eta auzolanaren bidez sortutako kulturarako espazioa". Hiru kontzertu egingo dituzte han: AAA, Villapellejos eta Feine Trinkers bei Pinkels Daheim taldeek joko dute.

Herritarrek herritarrentzat prestatutako jarduerak izango dira guztiak. Eta parte hartzea sustatzeko biderik ere ez da faltako. Gaur arratsaldean, esaterako, auzoan dauden arazoak ikusirik, proposamenak egiteko bost lan mahai prestatu dituzte: Emakumea eta espazio publikoa; Gentrifikazioa; Kudeaketa kolektiborako espazioak; Gizarte berrikuntzarako plazak; eta Bizikidetza eta dibertsitatearen kudeaketari buruzkoa. Auzoa eta auzoaren bizimodua eta harremanak auzotarrek zelan eraiki gura dituzten eztabaidatzeko aukera ezin hobea izango da, beraz, Bilbo Zaharrean.