Nerea Ibarzabal
Trukean zerbait lortu arte maite zaituen ohe-kidea bezala, konpromisoz jasaten zaituen aitaginarreba bezala, zu kontratatzeko inongo asmorik izan ez eta hala ere lan-elkarrizketa egiten dizun nagusia bezala, bakarrik eguraldiari buruz berba eginez gero —bestelako gai bat ere ukitu barik— ondo konpontzen zaren bizilaguna bezala, faltsukeria berarekin, gure jendarte maiteak “onarpen probisionala” eskaintzen die zenbait herritarri. Behin-behineko kidetasuna, zuzentasun politikoak behartuta egiten den gutxieneko keinu hori. Adibidez, Errege eguneko kabalgatetan pertsona zuriak aurpegia beltzez margotuta ateratzeari utzi, eta benetan azala beltza duten pertsonei erregez mozorrotzeko aukera ematea da herri askotan egin dena, eta gehiengoak onartu zuela zirudiena —kabalgaten zentzua bera eta errege eguna ospatzen duten errepublikazaleen kontraesanak beste baterako utziko ditugu—.
Igor Elordui Etxebarria
Atsegin du egoitzako errutina hausteko modu hori. Medikuak esan zion oso modu ona zela gaitzari aurre egin eta sormena, eskulanak eta memoria uztartzeko. Ostiralero egiten du halako bat. Bere postalak dira. Azkena aurreko guztiak egin dituen modu berean egin du: folio-tamainako kartoi mehe zuria hartu, erditik moztu eta, alde batean, pentsatu duen esaldia idatzi du. Beste aldean argazki bat itsatsi du eta errotuladore fin batez, ahalik eta letra dotoreenaz, data jarri dio: Abenduak 21.
Gero, postalak gordetzen dituen kutxa zabaldu eta egindako guztiak banan-banan ateratzen joan da, geldiro-geldiro. Kronologikoki antolatuta daude, zaharrenetik berrienera.
Nerea Ibarzabal
Lagun batek esan zidan berak eskertzen duela hilekoa etortzen zaion une hori, askotan mingarria eta neketsua izan arren, garbiketa bat iruditzen zaiolako, baita mentala ere. Hilabeteko gertaera mingarriak, haserreak, zikinkeriak… denak ezabatuko balitzaizkio bezala, hilabete berri bat zerotik hasteko.
Igor Elordui Etxebarria
Atariko laburra: herabe naiz, apur bat, Txirri, Mirri eta Txiribiton maisuen abestiak erabili izanagatik. Barka biezadate tamainako laidoa. Bestalde, agian ez dizue batere graziarik egingo (uler dezaket), baina musika jartzen badiozue hobeto geratzen da, e.
Nerea Ibarzabal
Batzuetan neure buruari galdetzen diot zergatik itzultzen naizen behin eta berriz oholtza gainera. Zergatik egiten zaidan horren erakargarri. Zenbaitetan, sentitzen dut hara igotzetik ihesi nabilela, eta, hala ere, beti itzultzen naiz.
Igor Elordui Etxebarria
Hertzainak taldearen Aitormena kantak dioen legez, denbora aurrera etengabean. Bihar sartuko gara abenduan; hor ditugu Gabonak, ate-joka. Begi-bistan ditugu, honezkero, saltokietan eskaintzak, kaleetan apaingarri eta argiztapenak eta telebistan iragarkiak.
Nerea Ibarzabal
Inbidia diot zenbaiti, bueno, askori, baina aste hauetan zenbaiti. Sare sozialak uzten hasi dira batzuk, izan Twitter, izan Facebook… baina badoazela erabaki dute batek baino gehiagok, denbora baterako behintzat. Mezuak idatzi dituzte agur esanez, azalpenetan gehiegi sakondu barik baina nolabaiteko nekea transmitituz, edo erredura, edo jakinduria. Gehiago jakiteko gogoa piztu digute gainerakooi, benetako arrazoi bat egon behar delako honelako erabakiaren atzean, eztabaida mingarriren bat gutxienez, irainen batzuk, desprestigioa.
Igor Elordui Etxebarria
Ailegatu da hainbat ume eta gaztetxorentzat egun handia: gaur estreinatuko da Go!azen telesailaren denboraldi berria ETB1en (gauean, Gaur Egun gaueko albistegiaren ostean, ikusi gura baduzue). Seguruenik, 6 urtetik 12 urtera bitarteko seme-alabak, gutxi gorabehera, dituzuen guraso askok jakingo duzue zer den hori telesaiori. Ez dakizuenontzat hona hemen azalpen labur bat: Go!azen da Basakabi kristau-udalekuetan ingelesa ikasten ari diren gazte batzuen gorabeherak kontatzen dituen telebista-saio bat. Nerabeak dira, beraz, protagonista nagusiak, bakarrak ez diren arren (Ramon Agirre handia ere badago, adibidez, aktoreen artean, udalekuetako apaiz zuzendariarena egiten, hain zuzen ere).
Nerea Ibarzabal
Erakutsiko diegu gure ondorengoei mapetan ez den herri hau maitatzen”. Bihotza ahoan kantatu izan dugu zenbaitzuk Ken7ren esaldi hau, ondorengoak izatetik gertuago geundenean zerbaiten irakasle izatetik baino, egia esan, baina “erakutsiko diegu” esaten genuen hala ere. Obsesio normal bat da estaturik gabeko nazioen kasuan gure herriaren existentziaren transmisioa ziurtatu behar hori. Zer geratzen zaigu, bestela?
Igor Elordui Etxebarria
Irratian entzun dizut, beste behin, John Lennon. Oraingo honetan lanera bidean izan da, albistegiak entzun eta sintonia aldatu dudanean, musika entzun guran. Eta entzun badizut entzun dizut.
